Sanki bir umut, hayat için her daim bir canlılık sezinlemiştim bu kitapta. Bütün olarak çok içten bir seslenişi vardı sanki insana. Hatta son paylaşımıma da ilham kaynağı olmuştu: "Hayat bizi sürekli açmaya alışık olmadığımız kapılarla karşılaştırıyor. Her gün nicelerinin yanından geçip gidiyoruz. İşte, bodoslama dalmalı o kapılardan içeri bir ömür... Kaybedecek neyimiz var?"
Ben sevdim...