Perdeleri çekin de gün ışığı dolsun içeriye!"Günün aydınlığı biter bir gün.
Karanlığa kalırız ve karanlıkta"
Cahit Sıtkı ve yaşama sevinci! Herkes ölüm korkusuyla tanır onu, fakat esasında hayatın aydınlığına tutunur o. Sever, sayar hepimizden daha çok. O yüzden bir an olsun bırakmak istemez yakasını dünyanın. Ondan feyz alıyorum hep. Boğazına yapışmış gibi bir adamın, ben de bırakmıyorum gün ışığı değecek olan pencereyi! Kimsenin penceresinden gün eksilmesin!
