İç içe birçok anlatıyla, çok katmanlı, eleştirel, ince ince dokunan, mizahi yönü çok güçlü, çokça düşündüren, acaba dedirten Yedinci Gün, İhsan Sait'in çevresinde dönen döngüsel bir roman... Oldukça da ironik... . Başlarda çok dağınık giden kitap, yaşanan doğaüstü bazen de çok gerçekçi olaylarla bütünleşiyor... Baba, Oğul, Hayalet bölümlerine ayrılan kitabın ana karakteri olan İhsan Sait, bir çocuğun uyanıklığı yüzünden sevdiği kadın Döjira'ya uzanan bir serüvenin içinde buluyor kendini... Bu yolculukta genel olarak kötü olan karakterler ilahi bir olay yaşayıp iyiliğe doğru yöneliyor ancak işi abartıp mükemmel olma derdine düşüyorlar... Yükseldikçe insani özelliklerin kaybolmasından dem vuruyor çokça... Anlatılan herbir olayın altında çok derin anlamlar bulunan roman, iyilik kötülük, melek şeytan, ölümlülük ölümsüzlük gibi zıt anlamlar çerçevesinde işleniyor... Kullandığı isimler ise her zamanki gibi gayet anlamlı... . Yazar, mükemmel insandan bahsettiği yerde anlattıklarıyla güldürse de, bu insanı "onun üstünlüğü, hiçbir üstünlüğünün olmaması" ifadesi oldukça düşündürücü... Bir yerde de ünsüzlüğüyle ünlü bir filozofumuz da var... . Bazıları açıkça olsa da bazıları "bana göre" araya saklanmış birçok atıf var... Gelmiş geçmiş bazı tarihi olaylara, kitaplara, kişilere, yapılan bu göndermeleri kurguyla öyle güzel harmanlamış ki... Kitaplarını okurken yazarın nasıl donanımlı olduğunu görüyorsunuz. Galiz Kahraman ve Yedinci Gün'ü içeren bir makale okuduktan sonra araya serpiştirdiği şeyleri okuyunca hem hayret ettim hem de hayran kaldım... Bir yaradılış romanı olan Yedinci Gün'ü, hatta İhsan Oktay Anar'ın tüm kitaplarını okumanızı öneririm... Pişman etmez...

Yedinci Günİhsan Oktay Anar · İletişim Yayınları · 20163,749 okunma

·

316 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emet Denizci