Çok bilindik bir hikaye okur gibi başladım fakat 40-50 sayfa sonra bir kadın için idealizm, hayat mücadelesi, şans ve şansızlıklar, kader ve kadere rağmenlerin hikayeye girmesi ve hepsinden güzeli Nusret garo isimi efsane karakterin dahil olması ile bambaşka bir hal aldı kitap. Bitti final dediğim yerde aslında bitmediğini görmek ve "yok artık" dedirtmesi çok hoşuma gitti, bu hissi yollar önce olağan şüpheliler ve prestij isimli filmleri izlerken yaşamıştım, etkileyici bir şekilde biten, bilmiyorum belki de bir yerlerde yaşanmaya devam eden bir öyküdür Azad, çünkü bana o hissi de verdi.
