Yeşil ovalardan neşeyle döndüğümüz bir sırada bir kuş ötse, <<bu neden öttü? Bir felaket olmasın>> diyoruz. Er geç, boş inançlar içimizi sarıyor. Sözde, doğadışı olaylar, birtakım emareler, bize uyarıda bulunuyormuş gibi! Böylece biz ürküyoruz ve yalnızlık hissediyoruz.
Sayfa 287 - Roman YayınlarıKitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.