Söyle sevda içinde türkümüzü/ Aç bembeyaz bir yelken / Neden herkes güzel olmaz /Yaşamak bu kadar güzelken? / İnsan, dallarla, budaklarla bir/ Aynı maviliklerden geçmiştir./ İnsan nasıl ölebilir, Yaşamak bu kadar güzelken?
Fazıl Hüsnü Dağlarca
Kitabın son tümcesi, Doyasıya yaşamak varken, ölmek niye?.., bana bu şiiri anımsattı. Bu yüzden girişi
