Bu kitabın beni bu kadar şaşırtacağını hiç düşünmemiştim.Gerek ismi, arkasındaki kısa yazı ve içinde bulunduğu tür dolayısıyla içimi karartıp moralimi bozmasını ya da bol bol kan ve pislikten bahsetmesini bekliyordum ki öyle olmadı...Tam tersine dostlukların önemini bana anlatırken içerisinde bulunduğum şu boktan zamanlarda biraz olsun yaşama sevinci bulmamı sağladı.Benim açımdan su gibiydi kitap.Okumaya doyamadım diyebilirim.Bunun dışında kesinlikle vurucu bir sona sahip değil.İhtiyacı da yok :) Trajedi daha biraz okuduktan sonra hemen karşınıza çıkıyor.Fakat kitapta ilerledikçe içerlemeye başlayıp üzülüyorsunuz.Bu üzüntünüz kitabın ortalarına kadar sürerken sonuna geldiğinizde gülümsediğinizi farkediyorsunuz.Okunma sayısı baya düşük, kesinlikle önyargıyla yaklaşmayın.Bi deneyin derim.Hiçbir şey kazanmasanız da farklı kültürden (Norveç) bir insanın söylediklerine kulak vermiş olursunuz.Kitap ile kalın.