Genç insanların en marjinalize olmuş kesimleri Arap baharı’nı başlatmıştı ve finansal krizden etkilenenler (Portekiz’de kendilerine “geleceği olmayan “nesil diyorlar) Güney Avrupa’da bir çok biçimde örgütlendi. Bu genç insanlar bildiğimiz kaybedenlere pek benzemiyorlar. Aksine iyi eğitimli ve hareketli, bir zamanlar küreselleşmenin “kazananları “addedilen ancak bugün bu algıdan çok uzaklaşmış insanlar.
Bununla beraber eğitimli gençler neoliberalizmin yurttaşlık haklarına ve sosyal hakları saldırısından mağdur olan tek kesim değil. Bir zamanlar özellikle güvence de olan iki grubu ele alalım: emekliler ve devlet memurları. Bu grupların hayat koşulları (sağlık hizmetleri, barınma, eğitim gibi temel ihtiyaçlara erişim dahil olmak üzere) bazılarınınki diğerlerinden daha ciddi durumda olmakla birlikte gittikçe güvencesizleşti.