Bir Eski Sokak Sesi'nde Sevinç Çokum'un 1972-74 yılları arasında yayımlanan öykü kitapları Eğik Ağaçlar ve Bölüşmek bir araya gelmiş.Doğma büyüme İstanbullu olan yazar, çocukluğunun geçtiği İstanbul sokaklarını anlatmış öykülerinde.Yaşadıklarını, gözlemlediklerini, bir ömür biriktirdiklerini yansıtmış eserine.İstanbul sokaklarının kokusu, rengi, ezgisi sinmiş öykülere.Acıklı bir duruşla denize bakan yalılar; güz bahçelerinde açan güller, hanımeli, ıhlamur, begonya ve manolyalar; yeşil rengin içinde yağan yağmur, meyve ağaçları ve hepsinden önemlisi sabırlı, kanaatkâr, güler yüzlü komşular...Ermeni, Türk ayrımı yapılmadan paylaşılan güzelliklerden, dertlerden söz ediliyor eserde.O yıllara özlem duyuluyor Çokum’un satırlarında. Terk edilen sokaklar ve yıkılan ahşap evlerle birlikte anıların da bir bir yok oluşunun ağıdı var öykülerde... Sevinç Çokum’un kaleminden süzülenler, çilekeş, yalnız kadınların değişmeyen yazgısını da anlatıyor. “Onların tutsaklıkla barışmayan yüreklerinin” sızısını, bahçelerden sokağa dökülen hikâyelerini gün yüzüne çıkarıyor. Yıllar öncesi yazılıp bizi kadim İstanbul’un yoksul sokaklarında gezdiren sımsıcak öyküleri okuyunca bir kez daha hayranlık duydum usta yazara.Dilinin güzelliğine, yetkinliğine ve sahiciliğine... Yüreği dert görmesin... ”İncir ağacında garip garip öten kuş...Siz ölümün rengini bir delikten gördünüz mü?” ”Eskidik...Bizimle birlikte hayaller de eskidi.Eskimeyen sevgiydi.” ”Bir zamanlar, bu sokağın bütün evleri ahşaptı. Şimdi onların boşluklarına yerleşmiş apartmanların soğuk yüzlerinde, kayıp tahtaların ruhlarını arıyorum.” ”Kimsesizlik kanıyor elinde çocuğun.Arkadaşlarının ellerini duvara çivilemek istemişti geçen gün.Aslında, toplumu çarmıha gerecekti.” ”Hiç kimsenin hiç kimsesi yok.” ”Bütün sabahlar, temiz doğuyor da sonradan kirleniyordu galiba.” ”Zaman, o kırbaçladığımız, iyi ki koşuyor böyle.Acıyı toz duman içinde bırakıp gitmese güler miydik yeniden?” ”Karanlıkta bir yutam ışık bulamamak...Yoksulluk buydu, böylesiydi.Bütün renkler ve şekiller bir kör düğümdü artık.Yağmurun bezgin, hırçın dökülüşlerinin yalnızca sesini çizgilemekti bu.”

Bir Eski Sokak SesiSevinç Çokum · Kapı Yayınları · 201472 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.