"Keşke!" dedim içimden ve son keşkemi de içimdeki diğer keşkelerin yanına gönderdim. İçim keşkelerle doluydu, "Keşke Koleksiyoncu" ydum. Hayatım boyunca keşkeler biriktirmiştim... . Bir insan ne kadar sevebilir? Ne kadar özleyebilir? Ne kadar bekleyebilir? Peki ya biriktirdiği pişmanlıklar, geç kalınmışlıklar, "keşkeler"... Fırat ve Dicle 'nin keşkelerle örülü hayatına ortak edeceğim bugün sizleri.. #keşkekoleksiyoncusu kitap yorumuyla geldim... . Diyarbakır' da askerlik yapan Erdem ve Murat'ın eşleri aynı gün doğum yaptı. Dünyaya gelen bebeklerin biri kız biri erkekti.. Erdem 'in isteği üzerine, birinin adı Dicle, diğerinin Fırat oldu... Su gibi aksınlar, çağlasınlar, yaşadıkları yere hayat versinler istedi babaları.. İstedikleri gibi oldu mu acaba? . Dicle henüz 5 yaşındayken tanıştı arkadaşı "Baykuş" ile... Baykuş, O' nu dinliyordu, anlıyordu ve tanıyordu. Tüm özlemlerini, tüm isteklerini, aşkını çaresizliğini anlatmıştı Baykuş'a... O zaman anlatma vakti artık Baykuşa' a gelmişti. Dicle ve Baykuş 'un gözünden koskocaman keşkeler okuyacağız... Okudukça üzülecek, okudukça kızacak, okudukça kendimize dönüp keşkesiz bir hayat için mücadele edeceğiz.. Bir tek sana çok kızgınım Rebil Babaanne... Bir tek seni anlayamıyorum... Senin Keşken bir aileyi, bir geleceği mahvetti bence.... Ne mi yaptı Rebil Babanne o da eserimizde der ilgililerine şimdiden keyifli okumalar dilerim. Kitapla Kalın. Evde Kalın. sağlıkla kalın

Keşke KoleksiyoncusuAyşegül Kocabıçak · İthaki Yayınları · 202090 okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz Kart