Yazarın çocukluğunun ince kıvrımlarını gösterdiği, kitaplarını oluşturma sürecinde kimlerden esinlendiğine dair ipuçları verdiği bu kitabını okumakla yine eli boş çıkmadım. Yaşanmış olana saygıyı, affetmeyi, nefrete karşı sevginin ve bağışlamanın tercihini ve bir insanı aklından ve öğrendiklerinden ziyade yaşadıklarının ve hissettiklerin şekillendirdiğini bu kitapla görmüş oldum. Yazar Tamaro'ya yakın hissetmemek elde değil. Hikayesine tanık ettiği için minnettarım. Bir başka kitabında görüşmek üzere bu incelemeyi buraya bırakıyorum.
