Cemil Meriç, ömür boyu şikayetçi olacağı “yeterince sevilmediği duygusu”nu egosunun yüksekliğine, yani kendisini fazla sevmesine bağlar ve der ki: “Sen kendini seviyorsun. Başkası neden sevsin?”
Cündioğlu “Ne kadar yanlış!” diye itiraz eder:
━ “Asıl kendini sevmeyeni başkaları sevmez. Kişi kendini ve/veya zâtını sevse, kendi başını yine kendisi usulca okşamayı bilse, biraz gayretle hoşça baksa zâtına, bu mutmain olmuş (gönlü doymuş, tatmin olmuş -A.G.) nefsi, pekâlâ başkaları da okşamayı ister, üstelik sadece sevgiyle değil, saygıyla da okşamayı ister. İtminana kavuşmuş hangi nefis, taşranın sözde ilgisine ihtiyaç duyar ki!”
ducanecundioglusimurggrubu.blogspot.com.tr/2013/01/konfor-...
Bana bunu hatırlattınız Sueda Hanım, ben de sizinle paylaşmak istedim :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.