Nihayet çiçeği kopardığım zaman artık büsbütün dağılmıştı, çiçek de öyle taze ve güzel görünmüyordu. Üstelik o güzelim kır çiçekleri arasında kaba ve çirkin duruyordu. Kendi yerindeyken eşsiz güzellikte olan çiçeği böyle boşuna koparttığıma da üzüldüm. Hele kopartırken harcadığım gücü hatırlayarak "Ne zorlu yaşama gücü bu!" "Büyük bir çabayla direnip, hayatını nasıl da pahalı sattı." diye düşündüm.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.