Altmışlığın Şükranları
Daha yavaş döner saatler,
Saçlara kır düşmüşse çoktan,
Kadeh boşaldığında ancak,
Görülebilir dibindeki altın,
Yaklaşan karanlığın önsezisi
Korkutmaz, rahatlatır!
Dünyayı seyre dalmanın sevincini
Artık hiçbir arzusu kalmayan tadabilir bir tek,
Nereye geldiğini artık sormayan
Kaybettiklerine artık ağlamayan
Yaşlanmayı gidişinin habercisi olarak gören.
Gözler hiç olmadığı kadar ışıltılı ve hür
Günbatımının ışığında,
Hayat hiç olmadığı kadar içten sevilir
Vazgeçişin gölgesinde.
Sayfa 87 - can
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.