Geçenlerde bizimkiler aklıma düştü. Bizimkiler kim mi? Tabi ki Vedat'la Tefo. Pandemisiydi, mesafesiydi derken, uzun zamandır görüşemedik. Özlem ağır basınca; kitaplığıma usulca yaklaştım, en son maceralarının olduğu "Maktulün Şansı'nı" elime aldım. Kitabın kapağını açtığımda birden bir ışık halkası beni içine çekti ve pat diye bizimkilerin bürosuna ışınlandım. Ben neler oluyor sorusunu hafif kalp krizi boyutuyla değerlendirirken, onlar da korkmadı değil. Neyse ilk şok geçince kahkahalar havada uçuçtu, sosyal mesafeli kocaman kocaman sarıldık birbirimize. Hoşbeşten sonra Nilgün'ün yaptığı kurabiyeler, enfes sohbetimizi bölen tek şeydi. Laf aramızda bu Nilgün'de çok becerikli, nasıl da akıllı, valla Vedat nihayet turnayı gözünden vurdu. Ahdım var evlenirlerse lokma dağıtacağım. Sohbetin ballı kaymaklı bölümünden sonra laf lafı açtı konu Seyfo'ya geldi. Ahh neler duydu bu kulaklar ah! Şimdi bunun bir tanıdığının oğlu... Çok fena çok... En iyisi ben anlatmayayım da gerisini siz okuyun.. Neler olmuş neler...

Maktulün ŞansıAlgan Sezgintüredi · April Yayıncılık · 201873 okunma

·

78 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

duygutulgar