Üstad'ın O ve Ben kitabına inceleme yazmadım diye üzülüyordum ama değer verdiğim birinden hediye edilen bu kıymetli eseri okurken iyi ki yazmamışım diye düşündüm çünkü şuan yazdığım inceleme ne "Kafa Kağıdı''nın incelemesi ne de" O ve Ben"'in. Çünkü incelemem kitaba değil yazara ait olucak bu sefer :) Kreş öğretmenliği yapan bir arkadaşımla konuşurken, "yaramaz çocukları daha çok severim onlar çok daha farklılar" demiştim. Ve Necip Fazıl'ın çocukluğu beni benden aldı. Kimi yerinde kendi kendimi gülerken buldum. Kızkardeşi Şeyma için anlattığı elma hadisesi için de her iki kitapta da çok duygulandım. Babası ile olan ilişkisini şöyle paylaşayım. "Babamla ömrüm boyunca konuşmam toplasan bir gün kadar tutmaz." bu konuda ona benzediğim için mi, dönüş yapıp sonradan bu yola başkoyduğu meselesinde ona benzediğim için mi, düşüncelerinden sıyrılamama hastalığına misalle; 'kafasının içi bir cenk meydanı gibi' oluşunki benzerliğimizden dolayı mı seviyorum Üstad'ı bilmiyorum ama, sevilmeye layık, her eseri okunmaya değer bir yazar olarak görüyorum ve özellikle öneriyorum. Bu eser Üstad'ın yarım kalmış eseridir. Üstad'ı tanımasına, sevmesine vesile olduğum bir arkadaş bana Necip Fazıl'ın hangi eseri yarım kalmıştı diye sordu bende bilmediğim için herhangi bir bilgim yok ama internetten bakayım dedim. Fakat öyle bir şey olduğunu göremedim. Eve gelince de kargo da bu kitabı görüp, kitabı bitirince de demek yarım kalan eseri bu kitapmış diye hayretler içinde kaldık ikimizde :) Çünkü biz konuştuk, ve karşımıza çıktı. O yüzden bana bu kitabı hediye eden kişiye tekrardan bu kitabı seçtiği için özellikle teşekkürlerimi iletiyorum. :) Şu anda okuyan, okumayı düşünen herkese iyi okumalar dilerim.

Kafa KağıdıNecip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu Yayınları · 19842,522 okunma

·

191 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.