Yalnızlar
Yıkılan bir yapının boğuk gürültüsünü duyuyordu içinde. Kimsesizliğin sessizliğini duyuyordu. Kimsesizliğinden de çok, derin, kuru, düşmanca bir yalnızlık sarmıştı çevresini.direnecek gücü yoktu. Zavallıca uzanmış yatağın üstüne. Tek başına. Hiç bir şey düşünmeden, hiç bir şey beklemeden. Yerle gök arasında asılı kalmanın olanaksız dengesi içinde, varlığını doğrulayan bir kanıt bile bulamadan. ...
Sayfa 239Kitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.