Item: Sınırları Zorlamak
Rating: 4 puan verdi
Author: Nur D.

Nur D.

@yazanokur·

12 Temmuz 2016 00:20

416 syf.

· Kitabı okudu

4/10 puan verdi

1 saatte okudu

Kitabı okumaya başlamadan önce karakterlerin yetişkin olduklarını sanmıştım, lise son öğrencisi gençlermiş. Konusu: Echo Emerson'ın lisenin başında kusursuz denilebilecek bir hayatı vardı. Annesinin bipolar olması ve babasının annesinden boşanıp dadısıyla evlenmesi dışında. Ama işler bir kere ters gitmeye başladığında tepe taklak olana dek durmuyor. Önce abisini kaybediyor sonrada hayatından bir geceyi. O gece kollarını yaralar içinde bırakıyor. Echo liseye tekrar döndüğündeyse hem o kendini çevresinden soyutlamıştır hem de çevresi onu. Noah Hutchins basketbol takımında olan, zeki ve yakışıklı bir öğrenciydi. Ancak ebeveynlerinin ani ölümünden sonra koruyucu bir aileye verilir. İlk koruyucu ailesiyle yaşadığı sorun farklı bir koruyucu aileye verilmiş kardeşleriyle de görüşme haklarını tehlikeye atar. Koruyucu aileleriyle kötü deneyimlerinden sonra tek istediği reşit olup kardeşlerinin velayetini alabilmektir. Derken bu ikili bir araya gelir. Echo o gece neler olduğunu, Noah da kardeşlerinin kaldığı koruyucu aileyle ilgili bilgileri öğrenmek istiyordur. Ve birbirlerine yardım ederlerse istediklerini alabilirler. Kitap genç yetişkin kategorisinde okuduğum benzerlerinden oldukça iyiydi. Bu kadar iyi olmasını kesinlikle beklemiyordum. Ama "hatasızdı, beni sinir etmedi, tekrar tekrar okurum, o son nasıl güzeldi öyle?" gibi tepkilerden birini bile verir miyim? Hayır. İlk 250+ sayfa filan sinirimi bozan şeylere rağmen 5'i hak ediyordu. Echo'nun arkadaşları... Evet, rahatsız ediciydiler. Fakat zaten lisedeler, hepsi kendi derdine düşmüş gösteriliyordu. Bu yüzden eyvallah. Annesi, babası, üvey annesi sorunlar vardı fakat zaten bu kadar sorunlu kişilikler olduğu için bu noktaya gelmişlerdi. Yani bunların üstünü kendimce kapatabildim. Fakat daha sonrasında birden oklar Echo'ya döndü. Echo annesi gibi davrandığını öyle olmaması gerektiğini düşündü. O cadaloz, ben merkezci, popülerlik takıntılı arkadaşı Grace bile birden haklı çıktı ve yaralarını insanlardan sakladığı için suçlu Echo oldu. Buralarda kitabı bırakmamak için kendimi zor tuttum. Bayan Collins'e neden ve ne ara güvendiğini de tam olarak anlamadım.Çok üstün körü gibiydi... sanki... Vee bir an önce kızgınlığımı belirtmek istediğim ve tahammül edemediğim konu; Noah'nın kardeşleri de bir koruyucu ailede kalıyor. Tıpkı Noah gibi. Ve o koruyucu aile -Joe ve Carrie- Noah'dan başta pek hoşlanmamışlar çünkü Noah ilk koruyucu babasına vurmuş. Noah'ın vurma sebebi adam kendi öz oğlunu dövüyormuş. Ama kimse Noah'a inanmamış ve kardeşleriyle görüşme hakkı elinden alınmış. Kendisi de bu yüzden koruyucu ailelere ve sisteme güvenmiyor. Tüm dünyanın iddia ettiğine göre ise kardeşlerinin koruyucu ailesi Carrie ve Joe melek gibi insanlar. Kardeşlerini eyaletteki en iyi özel okulda okutuyorlar, onları çok seviyorlar, üstlerine titriyorlar ve çocukların onlara "anne", "baba" diyebileceklerini bile söylemişler. Çocuklar da diyorlar. Pekala, nereden başlayayım? Madem o kadar iyi insanlar ve maddi durumları da bu kadar iyi niye en başında sadece iki ufak çocuğa koruyuculuk aile yapmayı tercih ettiler? Niye onları abisinden ayırdılar? Noah'yı da onlarla birlikte evlerine alsalardı. Noah ilk koruyucu babasına vurmuşmuş. Noah mükemmel bir öğrenciymiş, koruyucu aile sistemine geçtikten sonra da neredeyse 1 yıl boyunca bu durumu devam ettirmeye çalışmış. Joe ve Carrie böyle meleklerse neden Noah'ı bu kadar kolay yargılamışlar? Neden hemen onu kardeşlerinden ayırmayı tercih etmişler? Bu çocuklar yangında ailelerini kaybettiler. Sadece birbirlerine sahipler. En küçükleri sadece 2 yaşındaymış. Annesi ve babasını hatırlamayacak yaşta. Ailelerinden tek bir fotoğraf bile kalmamış. Nasıl olur da onları özünden, birbirlerinden koparırlar? Büyük kardeşi (sadece 8 yaşında) Jacob'ın Noah'a yakınlığını bile hoş karşılamıyorlardı. Ufaklığı mümkün olduğunca geç Noah'ın yanına getirmek için çabalıyorlardı. Madem o kadar çok çocuk istiyorlar, gidip evlat edinsinler. Herkes de geçmiş Noah'ın (ve okuyucunun) karşısına onların ne kadar iyi insanlar olduğuna inanmamızı bekliyor. İstedikleri kadar iyi olsunlar, sadece iki çocuk bulup onlara biz sizin anne ve babanızız algısını vermek isteyen bencil kişilerden öteye gidemediler benim için. Bu yüzden kitabın gidişatı ve sonu beni tatmin etmemekle kalmadı, aşırı rahatsız etti. Dahası Noah'ın bir kere bile bunu düşünmemiş olması da garipti. Bu düşünce yazarın da aklına hiç gelmemiş belli ki? Tüm kitabın havasını bozdular. Bu tarz kitaplarda genel olarak yapılan bir yanlış birden esas karakterler her konuda hatalı çıkıyorlar. Ergenliklerinden, çocukluklarından, duygusallıklarından dolayı gerçeği görememiş oluyorlar. Garip olan o gerçekliğin daha bozuk olması. Bence toparlayıp herkes için mutlu son yazmayı deniyor ve ellerine yüzlerine bulaştırıyorlar. Sonraki kitap şaşırtıcı bir şekilde Beth ile ilgiliymiş. Şaşırtıcı bir şekilde dedim çünkü; bu kitapta Noah'ın arkadaşları Isaiah ve Beth birlikteydiler. Fakat 2. kitap Beth, 3. kitap da Isaiah hakkındaymış. Bir de Isaiah daha sevilesi olduğundan yazarın riske girmeyip Isaiah'ı konu alması daha beklenilir bir durum olurdu. Beth'i merak ediyorum, üstelik bu kitaptan daha iyi olduğu yorumlarını okudum! Hep serilerin ilk kitaplarındaki karakterleri göz bebeğim olarak tutmayı istesem de umarım, gerçekten daha iyidir.

Sınırları ZorlamakKatie McGarry · Aspendos Yayıncılık · 2014179 okunma

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nur D.