İsaac Asimov a hayran olmamak elde değil bana göre. Sosyolojiyi, insan psikolojisini ve tarihini bu sadelikle, saatin fiyakalı görünüşünden ziyade arka planda devinim halinde çarklar misalı anlatması tadından yenmiyor. Heleki bilimkurgu unsurları ile birlikte. Bu yazarın 3.kitabını okuyuşum ama şimdiden çok sevdim yazarı. Baya şey yazdım ama silmeye karar verdim çünkü baya kitabın özetini çıkarıyor gibi hissettim En azından şu kadarını yazıveriyim. Bir distopya ve ütopyanın bir arada varoluşunu hem de birbirinden ne kadar ayrılıklarını sadelik ve incelikle anlatmış yazar. Bir tarafta aşırı nufüs ve kaynak sıkıntısında olan arz(Dünya) diğer tarafta insanoğlunun baya gelişmiş olduğu yüzyıllarca yaşayabilecekleri diğer dünyalar. Arz ve diğer gezegenler birbirinin eksiklerine sahip ikisi beraber olmassa Arz kendi buhranından çökecek. Diceksin ki başka gezegenlere gitsinler madem ama Arzın kent kültürü dolayısıyla kendini çelikten mağaralara hapsetmesi ve Diğer gezegenlerin onları bir nedenden kabul etmemesi ile ne zaten keşfedilmiş ne de keşfedilebilecek gezegenlere gidebiliyorlar. Diğer dünyalarda ise monotonlaşmış ama uzun bir hayat yaşayan insan hayatı tehlikeye atılamayacak kadar değerli. Dolayısıyla başka gezegenlerin keşfi için riske atılamaz. Dedektifimiz ise kendini basit bir cinayet vakasından ziyade bu ilişkiyi bize tüm çıplaklığıyla gösteren ve bu ikisinin kendi değer yargılarını gördüğü bir durumla karşı karşıya.

Çelik MağaralarIsaac Asimov · Baskan Yayınları · 1983935 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.