İletişim araçlarına erişim, iktidarı kullanma ve toplumsal kontrolü sağlamanın bir aracıdır. Buna özellikle kitle iletişim araçları bağlamında inanılmaktadır: örnekler bulmak için otoriter hükümetlerin ve diktatörlerin iletişim araçlarıyla ilişkilerine ya da başarılı devrimci güçlerin ilk hedeflerinin ulusal bakmak radyo istasyonları olduğunu göz önüne getirmek yeterlidir. Ancak bu, kişilerarası iletişim açısından da doğrudur: Otoriter bir kişi ya da öğretmen diğerlerinin iletişim kanallarına erişimini kontrol etmeye çabalar: yani, diğerlerinin konuşma miktarını sınırlandırmaya çabalar. Yemek masası dışında çocuklarının konuşmasına izin vermeyen tutucu baba, kendi televizyon ekranlarında olayların yalnızca resmi açıklamalarına izin veren modern totaliter hükümetlerle aynı davranışı göstermektedir.
Sayfa 105Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.