"Aklını başına toplamaya çalışıyorsun kopmak için aşırılıklardan - olayın sıradanlığı ve sırrın bilinmezliği. Paris'tesin. Meksika'da Descartes'ı tam olarak anlayamadın; kendi kendine yeterli olan aklın, sadece kendisi için düşünen aklın, kötü bir akıl, yetersiz bir akıl olduğunu söylemişti aslında. Ve şimdi Descartes'ı Pascal'le yumuşatıyorsun: İnsanın delirmesi öyle zorunludur ki delirmemek tümden deliliktir; akıl vidasının dönüşü böyle olur. Pascal konusunu düşünürken aklına yaşlı Erasmus ve onun önceki dünyanın ve şimdiki dünyanın farazi mutlaklarını göreli sayan bir deliliği nasıl yücelttiği geliyor: Erasmus Ortaçağ'dan değişmez doğruları ve dayatılmış dogmaların kesinliğini alıp onlara ters manalar verir; moderniteye gelince, aklın mutlaklarını ve ben krallığını ironik boyutlarına kadar indirger. Erasmus'çu delilik insanın insan tarafından, aklın akıl tarafından mat edilmesidir, günah ya da Şeytan tarafından değil. Ama aynı zamanda, kendisi de dahil olmak üzere hiç kimse tarafından kandırılmak istemeyen bir aklın ve bir benliğin eleştirel bilincidir.''
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.