Ansızın intihar ediyor 25 yaşındaki bir adam ve işin ilginç tarafı ise karısıyla evden çıkarken bir şey unuttum diyerek mahzene iniyor ve tabancayla vuruyor kendini. Anlatıcı ise onun arkadaşı "sen" dilini kullanarak, onu anlatıyor. Yıllarca görüşmemelerine rağmen sanki tüm anılarına tanıklık etmişçesine bir anlatım bu. Yazar çocukluk arkadaşına yazdığını söylüyor fakat kendisi de bu kitabı tamamlayıp yayımcısına verdikten on gün sonra intihar ediyor. Görünen o ki arkadaşı aracılığıyla kendini anlatmış Leve. “Yaşamın bir varsayımdı. Yaşlanıp ölenler bir geçmiş yığınıdır. İnsan onları düşününce oldukları şey gelir gözünün önüne. Seni düşününce olabileceğin şey geliyor. Sen bir olasılık yığını oldun, hep öyle kalacaksın.” diyen ve intiharını kurgulayarak bu dünyadan ayrılıp kavuşmak istediği hiçliğe nihayetinde ulaşır. Kitapta arkadaşına sesleniyor ve onun üzerinden aslında kendine sorular soruyor. Kendi yaşamını arkadaşının yaşamıymış gibi yorumluyor ve kendi fikirlerini bizlerle paylaşıyor. Kitabı okurken Albert Camus 'nün şu sözü geldi aklıma: “İntihar bir kaçış değil, reddediştir.” Leve'nin de düşündüğü tam olarak buydu. O, kendi varlığının farkına varmış ve hiçliğe doğru bir yol almıştır. Son olarak Leve'nin alıntısı ile bitirmek istiyorum: "Doğmak başıma gelir Yaşamak beni uğraştırır Ölmek beni tamamlar"

İntiharEdouard Leve · Sel Yayıncılık · 20212,773 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İZEL