Bir yetişkin olarak okuduğum ilk çocuk kitabıydı ve tek kelime ile muhteşemdi. Nefesimi tutarak gözyaşlarımı ise yagdırarak okudum. Henrietta ile iliklerime kadar korktum. Çaresizliği ve cesareti gördüm. Evlat yitiminin anneyi nasıl yıktığını, ve hayatta ancak ortak acılara sahip olan kişilerin birbirini iyileştirebileceğini gördüm. Ben de annemi kaybettim çünkü. Okuyun. Hissedin.
