Evrim, yapacağı her yeni yapıyı mevcut binaya uydurarak ve tüm süreç boyunca yapıyı oturulabilir tutacak şekilde, bir binayı sıfırdan
tasarlama olanağı olmayan bir mimara benzer. Bu bazı ödünler verilmesine yol açar. Örneğin daha düşük sıcaklığın spermler için daha iyi olduğu biz erkeklerde, testislerimizin doğrudan vücut dışında oluşmaları daha iyi olabilirdi. Ancak testisler gelişmelerine karında başlarlar. Fetüs 6 veya 7 aylık olduğunda, vücudun geri kalanının zararlı sıcaklığından uzaklaştırılmak için, inguinal kanallar olarak bilinen iki kanal yoluyla aşağıya testis torbasına (skrotum) göç ederler. Bu kanallar, vücut duvarında erkekleri
kasık fıtığını açık hale getiren deliklere sahiptirler. Bu fıtıklar kötüdür. İnce bağırsağı düğümleyebilirler ve bazen ameliyatla düzeltilmezden önce ölümlere neden olabilirler. Hiçbir akıllı tasarımcının bize bu zulmedici testis yolculuğunu vermesi düşünülemez. Eşey bezlerini bütünüyle karın
içerisinde geliştiren ve tutan, balık benzeri atadan miras aldığımız için,
testis yapmak için gelişimsel programımızda bu durumla baş başa kaldık. Biz balık benzeri içsel testislerle gelişmeye başladık ve bizim testislerimiz acemice bir eklemlenmeyle sonradan evrimleşti.
Öyle ise doğal seçilim ortaya mükemmellik çıkarmaz, sadece daha önce olan üzerine bir ilerleme koyar. Daha uygun olanı üretir, fakat en uygun olanı üretmez.
··
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.