Muhteşem bir kurgu, muhteşem karakterler, muhteşem olaylar... Bir kitapta aranan herşeyi “muhteşem” sıfatıyla ifade edebilirim sanırım. Kitaplar ilerledikçe okuma hızı ve alınan keyif gittikçe artıyor. Kendinizi daha çok kaptırarak okuyorsunuz.
Mat karakterine bu kitapta bayılacaksınız. Egwene karakterine benim gibi kıl olduysanız bu kitapta da değişen pek bir şey yok onun için. Min’i yalnızca kitabın başında, Rand’i de başında ve sonunda görüyoruz. Bu biraz üzücü. Diğer karakterlerin gelişimleri önceki kitaplarla paralel bir şekilde devam ediyor. Bir de 556. sayfada Elayne öyle bir eylemde bulunuyor ki karakter gerçek olsaydı da alnında öpebilseydim diye düşündürüyor.