Başkalarının ruh halinden beslenerek,kendine toplumda yer etme çabasına girmenin ,aslında kibir ve yalnızlığa sevkedip ruhu öldürüp sadece kalanın bir beden bir nefes..nefesin bittiğinde ise ölümünün kendine şan getirdiği sanmanın ne kadar acı olduğunu anlatan bir romandan sonra ufak mola niteliğinde beğendiğim bir öykü....kitabın sonunda kahramanın intiharı ile ,,Stefan Zweig in kendi yaşamında intiharla son vermesi belkide dedirttiği yaşamının öyküsü...
