Çünkü ölüler düşünemez. Yani ölüm tecrübe edilemez. Bu demek oluyor ki kendi ölümünü düşünen biri, aslında kendi ölümünü değil, kendi ölümünden sonra devam eden bir hayatı bir canlılığı düşünüp hissediyordur.
Freud şöyle der: “Ne zaman kendi ölümümüzü hayal etmeye kalksak aslında hala izleyici olarak var olduğumuzu fark ederiz. Dolayısıyla psikanalitik okul, esasında kimsenin kendi ölümüne inanmadığı ya da başka bir deyişle, bilinçaltı düzeyinde herkesin ölümsüz olduğuna inandığı iddiasında bulunma riskine girebilir.”