Gerçekten de hemen herkes deftere bu görüşü yazıyordu. Bir süre sonra Sarah, ünlü ünsüz, pekçok gezginin görüşlerine ve imzalarını içeren bu defteri kitap haline getirdi. Bu kitaplar gezginlere armağan ediliyordu. Çok geçmeden bu girişimden beklenen sonuç alındı. Dünya devletleri uluslararası bir toplantı yaparak, müzelerine yabancı eser almama kararına vardılar. Bu kararı imzalayan bazı ülkeler, müzelerinde bulunan yabancı eserleri gerçek sahiplerine armağan etmeye başladılar. Bunu yapan ülkelerin tek koşulları vardı. Geri verilen eserlerin geçmişte bulundukları konumlarda sergilenmesi...