Haluk Dursun'un Nil'den Tuna'ya Osmanlı kitabını okuyorum. Suriye'den başlayarak bugün gönül coğrafyamız dediğimiz geniş topraklarda karış karış gezmiş, ömrü Osmanlı'nın izlerini takip ederek geçmiş. Geçtiğimiz yıl vefat ettiğinde tanımıştım Haluk Dursun'u. Tanımak da demeyelim, ilk kez duymuştum. Arkasından onca insanın söylediği güzel şeyleri görünce iyi, güzel, büyük adam olduğuna kani olup ben de rahmet okumuştum. Şimdi yazdıklarını okurken yalnızca bilmek değil, içten hissediyorum güzel adam olduğunu. Allah gönülden, samimiyetle, ihlâslı söylenen sözü tesirli kılarmış. Onunki de o neviden. Hem tesirli hem de tüm samimiyetini ve heyecanını derinden hissetmek mümkün. Yaşarken dinlemek; heyecanına, gözlerindeki ışığa tanıklık etmek isterdim. Kitabı okurken zengin bir bilgi birikimiyle karşılaştım. Musikiden mimariye, tarihten medeniyet bilgisine devasa bir kültür. Daha 30 sayfa okumuşken adını hiç duymadığım şehirler, alimler, bilginleri fark edip karşılaştığım bu durum karşısında düşünmeden edemiyorum. Dünyadaki birikim, kültür, medeniyet, okunmamış kitaplar, duyulmamış şarkılar, görülmemiş şehirler...tüm bu öğrenilecek şeyler okyanuslardan derin. Hepsini öğrenmeye bir ömür nasıl yeter?

Nil'den Tuna'ya OsmanlıHaluk Dursun · Kapı Yayınları · 2019128 okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.