Hem anlatı olarak hem teknik olarak yerli yerinde, pürüzsüz bir roman. Hikaye içinde hikaye tekniğiyle farklı okuma düzeyleri sunarken zaman sıçramaları ile takip mekanizmamızı hep kırıp hem diri tutmayı beceriyor Atwood. Iris ve Laura kardeşler üzerinden olayların geçtiği -bir savaşın sonrası ve bir diğerinin öncesi- zamanlarda kadınların bireysel olarak farklılıkları ve buradan toplum ve dünya genelinde kadınların kendilerine biçmek zorunda kaldıkları rolleri sorgulatıyor ve bu küresel çapta süregelen duruma bir de mikro çapta, bir aile özelinde tartışıyor yazar. Sadece feminist perspektiften bakıp romanın perspektifini daraltmaya lüzum yok zira bu anlatının skalası oldukça geniş. Küresel çapta meydana gelen dramatik boyutta etkileri olan olayların, bireysel, ailevi ve sonra sosyal olarak bozulmalara, yozlaşmalara nasıl varabileceğinin de altı çiziliyor. Belki de anlatıların başat özelliği olan görünen - gerçek dikotomisini de bilhassa Laura ve Iris kardeşlerin bir yerde kesişen ve ayrılıveren yazgı(?)ları üzerinden nasıl inşa edildiğini görüyoruz. Kuşaktan kuşağa bilfiil yaşantılarına tanık olduğumuz bir ailenin nerede başlayıp ne şekilde ve nerede bittiğini ve belki de nasıl -her ne kadar kitabın içindeki bir kitaba sığdırıldığını görsek de-toprağa karışıp çözülebileceğini görüyoruz. Atwood. Şahanesin.

Kör SuikastçiMargaret Atwood · Doğan Kitap · 2017400 okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.