Kendini bir yere ait hissedemeyen ,heryerin herkese ait olduğu bununda yalnızca etki-tepkiden başka bir ise yaramayan ve her zaman iç güdüleriyle hareket eden insanların olduğu her yer,azınlıkta olan başka tür insanların barınamadığı yerler olarak süregelir.Bu yuzden delilerin olduğu yerlere kimse Gitmez.Nedeni sudur:"farkli olanı yadirgamak".Bu kitabı sanırım kendini insanların yüz yüze baktığı ,hep aynı şeylerin tekrarlandığı topluma değilde duvara yüzünü donen insanlar sevicektir.Cunku ancak boyle insanlar tarafından özümsene bilecek bir kitap.Dostoyevskinin Yeraltından Notları gibi yeraltında yasayan bir kahraman."Babam kendini öylesine yetkin sanırdı ki,benim onun fotokopisi olmamdan başka bir olasılığı aklına bile getirmezdi.O en büyüktü ve bende bu en büyüğün aynısı olmalıydım.Çünkü en büyük ve en korkunc karşıtlık şudur ki ,insanlar herşeyden cok farklı olmaktan korkarlar ve buna karşın dünyaya çocuk getirmeyi sürdürürler.Ama bir evlat ,eşyanın yasasıyla her zaman farklı birşeydir.ve buda kendi çorbana kattığın zehirdir".Kahraman Walter beynindeki karmaşalardan ve cevabını bulamadığı sorulardan yorulmuştur fakat sormaktan vazgeçmez.Hicbir sey onun icin net ve doğru değildir öyleki "küçüklüğümden beri yalnızca hesap yapan,toplayıp çıkartan,herşeyin altına çizgiyi çekip doğru oldugunu gören bir muhasebeci olmak isterdim"diyor cunku netliğe muhtaçtır.Yazar insanın kendini unutuşunu"güzellik"kavramına bağlıyor.Gercekten öylemi diye düşündüm.Ya bizi "gercekten"uzaklaştıran güzellikse?Beynimizi bulandıran ve hep birşeylerin pesinden gitmeye zorlayan bu zevkse?Kitap üç bölüme ayrılmış Ateş,Toprak,Rüzgar.Bölümün adlarını ve bölümde anlatılanları ilişkilendirmek gerekirse.Ateş:Walter'in gercegi ararken icinde taşıdığı alevdir.Babasina duydugu nefrettir.Süregelen düzene duydugu tiksinmedir.Hicbiryere sigamamaktir.Kendisinin ışığı olmaya çalışmak.Bir nevi etrafındakiler icin yakıcı olmak ,titrek olmaktır.Çünkü Walter kimseye benzeyememe hırsından heryere saldırmaktadır.Dusuncelerinde,davranışlarında,ruhunda.Toprak:Bu bölümde Walter 18 yasını doldurduğu anda Romaya gider icinde gelecekle ilgili umutlar vardır.Toprak kavramı bu umutların ve hayallerin yetistigiyle ilgilidir.Bu toprak nadasa bırakılmış bir topraktır kah verimli kah verimsiz.Ekilmeye çalışılan Ümitler,çabalama vardır yalnızca.Bu bölümde gecen şu cümledendir anlaşıldığı üzere "Dipte bir ışıma görmeye başlamıştım bile bu artık Ateş'in degil yaratılışın ışıltısıydı eritmeyen ama yaratan enerji".Rüzgar:Rüzgarın önüne gecen herşeyi savurması gibi walterda geçmişiyle,yaşantısıyla ve ailesiyle ilgili herşeyi savurmaya baslar.Ayni Zaman'da rüzgarın sürükleyiciligine kendini bırakır tıpkı bir yaprak gibi.Kitapta Walter icin rüzgar en sonunda Meltem'e dönüşür cunku artık bütün nefretini kuşmuştur ve gerçek Sevgi'nin ne oldugunu anlamıştır.Gercek "sevgi özendir". Kitabi yasamın anlamsız taraflarını gören ve buna katlanamayan insanların okumasını istiyorum hem sizin gibi düşünen bir arkadaş bulmuş olacak hemde içinizdeki Bazi sorulara cevap bulacaksınız.
