Üst üste iki kez okuduğum bu kitap beni çok şaşırttı. Tabucchi'den okuduğum ilk kitap gibi Ufuk Çizgisi de bir ölüyle ilgili görünüyor ama aslında esas meselesi için bir vesile elbette..ancak...esas mesele ne ki? Kitabın arka kapağındaki tanıtım yazısı ve çevirmenin önsözü kitapla ilgili hiç bir bilinmedik şey bırakmıyor..ancak.. yazarın tarzı her şeyi düz bir çizgiyle anlatmak değil, yazar boşluklar bırakarak anlatıyor, yani olayın ne olduğunu, neyin arkasından neyin geldiğini çok kolay anlayamıyoruz. Bu kurgu tarzı hikâyenin özüne de uyuyor aslında..çünkü morgdaki ölünün kimliğini bulmaya çalışan Spino'nun bu arayışını biz de yaşamış oluyoruz, Spino aradıkça bilgi çoğalacağı yerde belirsizlik artıyor. Tabucchi bölümler arasında boşluklar bırakarak bizi de Spino gibi şaşkın bir hale sokuyor. Kitabın son sayfalarında Tabucchi insanı seven ve ona güvenen çizgisini çekiyor kesinlikle. Yazarın okuduğum diğer kitabı Domesceno Monteiro'nun Kayıp Başı kitabında avukat Loton'da gördüğümüz bu çizgi burada da yineleniyor. Daha çok anlamak ve daha doğru anlamak için Türkçeye güzel çevrilmiş bu eseri bir kez daha okumak istiyorum..

Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 200094 okunma

·

166 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.