Çorap fabrikasının işçisi Sevim, çok ileri gittiğini anladı. Ne de olsa sevindiğini bu kadar belli etmemesi, biraz nazlanıp kırıtması, işi ağırdan alması gerekirdi. Onun için,
Teklifinizi esas olarak kabul ediyorum, dedi, yalnız bana yarın sabaha kadar düşünmek için müsaade edin. Aklınıza kötü bişey gelmesin. Bu akşam bir üniversiteli oğlanla randevumuz vardı. Ne zamandır bana askıntı olup duruyordu, ama son zamanlarda beni atlatmaya başladı. Kendisine kaç kere, “Beni atlayıp durma, artık beklemeye tahammülüm yok, acele edelim,” dedim. Ama o yine beni sallıyor.