Kendi Hayatının Şiirini YazanlarStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20141,174 okunma
··
858 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
En büyük Tolstoy, en büyük Tolstoy :)) Tolstoy ismi ve vaaz sözcüğünün bir arada kullanımı benim biraz keyfimi kaçırıyor açıkçası. Sakallarından dolayı mı acaba :) ;)
En çok Tolstoy'a yapılan yergilere karşı çıkmışım değil mi? :)) Tolstoy'dan Anılar kitabının incelemesine attığım başlığı yineliyorum: Kusursuz değil huzursuz bilge :) Hataları çok, özellikle gençliğinde, ellisinden sonra karşı çıktığı ne varsa yapmış neredeyse. Yazılarında kendini sürekli eleştirmiş de. Ne kadar samimiydi? Tartışılır, ancak büyüklüğü sanatçılığında, bir de bilge tarafı da var. İtiraflarım'da, kimi öykülerinde vs. bunu görüyoruz. Vaaz sözcüğü kitapta geçiyor hem de defalarca. Zweig'ın eleştirdiği bölümlerde var, metnin orjinaline bakmak lazım, vaaz mı diyor yoksa çevirmen mi öyle çevirmiş. Sakallarına gelirsek; Zweig epey etkilenmiş görünüyor onlardan, "...bütün girişleri kapalı ormanı anımsatan bir yüz: Geniş ve rüzgârda dalgalanan pederşahi bir sakal iki yanağını kaplamış..." diye tasvir ediyor :)
4 sonraki yanıtı göster
İncelemeniz çok güzel olmuş emeğinize sağlık, bir iki yıl öncesine kadar hiç biyografi okumamıştım, son bir kaç yıldır da özellikle biyografi okumayı tercih ediyorum, genelde sevdiğim yazarlara daha çok meylediyorum. Sanırım Zweig'ın biz okurlara en büyük katkısı biyografik eserleri, ben her ne kadar Türk edebiyatçıların hayatlarını okumaktan daha çok zevk duysam da, mesela bahsettiğiniz Stendhal'ın hayatı ilgimi cezbetti. Yalnız biyografi kitaplarında yazarın şahsi fikirleri, objektif olamadan manipülasyon yapmasından da hiç hoşlanmıyorum. Sanırım bunu gözardı ederek okumamız gerekecek. Tekrar emeğinize sağlık.
Biyografi eserleri okuma konusunda benim de eksiğim var. Halbuki insan sevdiği, tarzını beğendiği yazarları daha çok merak ediyor. Bu konuda eserlerin başlarında yazan kısa biyografilerden, internetteki kısa bilgilerden faydalanıyorum hatta o yazarın diğer kitapları başka yayınevinden çıkmışsa baştaki biyografi detayları da farklılaşabiliyor. Bu bile sevindirici oluyor ancak tabi ki yeterli değil. Özellikle nesnel tarzda yazılmış, objektif anlatımın olduğu, okunurluk düzeyi yüksek biyografilere çok ihtiyaç oluyor. Bu tarz biyografileri okudukça da biyografi okuma alışkanlığı gelişecektir, en azından kendi adıma böyle olacağını düşünüyorum. Ama işte o nesnel biyografileri bulmak mesele... Zweig'ın bu portre kitabı dil ve anlatım olarak başarılı, yazarlara karşı merak da uyandırıyor ancak nesnel anlatım konusunda o kadar başarılı değil bence. Manipülasyona maruz kalıyor okur ister istemez, çünkü Zweig abartılı cümleler kurmayı seviyor. Bir biyografiden öte, o yazarı ya da sanatçıyı Zweig'ın perspektifinden görüyor gibiyiz. Bu yüzden zaman zaman duygu durumu ve yaklaşımı abartıyla karışık dalgalanabiliyor, biraz daha kendini kaptırmadan okumak daha doğru gibi geliyor bana :) Ancak üzerine düşündürmesi ve merak uyandırması açısından başarılı tabi ki.
Zweig, Stendhal'ı o kadar coşkulu bir şekilde anlatmış ki okurken ben de epey merak ettim, hemen okumak istedim :) Tolstoy kitaplarına biraz daha devam ettikten sonra Stendhal okumaya karar verdim bu yüzden. Meşhur iki kitabının yanında, otobiyografik romanı 
Henri Brulard'ın Yaşamı ve psikolojik çalışması 
Aşka Dair ilgimi çekti. Tolstoy sonrası planım bunlar olacak.
Vakit ayırıp ilgiyle okuduğunuz ve sözleriniz için teşekkür ederim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.