Bu kitabın konusu Kuran, Tevrat ve İncil'in tarihsel süreçte kitaplaşma serüvenini, her konuyu kendi kaynağından vererek anlatmaktır. İlk olarak Kuran Tarihi ile başlayan yazar, erken dönem İslam tarihine kısaca değinmiş, devamında vahiy ve Hz. Peygamber'in vahiy alması, onun Kuran ile ilgili rollerine değinmiştir. Daha sonra Kuran öğretimi konusuna konusunda Mekke ve Medine dönemindeki faaliyetlerden bahsetmiştir. Asıl konu olarak Kuran yazımına geldiğinde Hz. Peygamber döneminde Kuran'ın nasıl yazıldığı ve tertibini anlatmış, devamında Kuran'ın yazılı olarak derlenmesini açıklamıştır. Kuran tarihi konusunda mushafta okumayı kolaylaştırıcı düzenlemelerin, Arap hattının ve Kuran'ı farklı okumaların nedenlerini açıklamıştır. Kuran ile ilgili son olarak İbn Mesud mushafı hakkındaki iddialara cevap vermiştir. II. konu olarak Kitabı Mukaddes tarihini ele almış, burada Eski ve Yeni Ahit'in kitaplaşma serüveninden bahsetmiştir. Sonuç olarak Kuran-ı Kerim'in daha Peygamber hayattayken yazıldığı, hafızlar tarafından ezberlendiği, halkın namazda devamlı okuduğu, onun vefatından kısa bir süre sonra kitaplaştırıldığı ortaya konuyor. Kuran kendi adına yapılan bütün tahrif çabalarına rağmen değişmeden günümüze kadar gelen tek ilahi kitaptır. Bu konu üzerinde çalışma yapılan el yazmalarında da, sözkonusu iddia hakikatın ifadesi olmuştur. Eski Ahit'e gelirsek, onun var olan en eski İbranice yazması ms. 10. yüzyıldan gelmektedir. Üstüne üstlük bu sürece kadar metin olarak tam tespit edilmeyen Eski Ahit'e birçok ekleme ve çıkarma yapılmıştır. Hasılı Tevrat, Musa'nın ölümünden yaklaşık 2300 yıl sonra 10. yüzyıla kadar kaypak bir şekilde kaldı. Yeni Ahit'e bakarsak, onun için durum daha vahimdir. Mesih İsa'nın varlığı dahi tartışılmakla birlikte onun ilk biyografisi 1700'lerde yazılmıştır. "İsa'nın öğretilerinin kaynaklarının tümü isimsiz kaynaklardan gelmektedir." İsa'nın belirli bir inanç ve mesajı yoktur. İsa'nın orijinal öğretilerini derlemeye çalışanlar, farklı görüşlerini metne eklediler. Hatta bu tahrif 3 katmanlı olarak, ayrı ayrı tarihlerde oldu. İncil'in en erken Yunanca yazması 949 tarihlidir. İncil'in tahrifi sadece tarihte değil, günümüzde de sürmektedir. Farklı edisyon ve çeviriler bunu açıkça ortaya koymaktadır. Kitabın son bölümünde yazar, oryantalistlerin amaçları ve Kuran'a yönelik tahriflerini işlemektedir. Oryantalistlerin belli bir amaç doğrultusunda dini ilimleri ele aldıkları ve amaçlarının sömürülen Müslüman halkların inançlarını da ele geçirmek olduğu vurgulanmaktadır. Bu konuda bir örnek vermenin önemli olduğunu düşünüyorum : İsrail'in oluşmasından kısa bir süre sonra Papaz Prof. Guillaume, Müslümanların bağlandığı 'Mescidi Aksa' nın gerçekte Mekke'nin varoşlarında küçücük bir köyde de dolayısıyla Kudüsten oldukça uzakta olduğunu ispat etmeye çalışmıştır. (S. 408, 58. Dipnot) Hasılı kelâm, kutsal kitapların tarihi ve günümüzde bunların kaynak araştırmasının nasıl yapıldığını merak eden bütün hakikat meraklılarına bu kitabı hararetle salık veririm Kitapta uzun uzun Tevrat ve İncil'den alıntılar olduğunu da eklemeliyim.

Vahyedilişinden Derlenişine Kur'an TarihiMuhammed Mustafa el-A'zami · İz Yayıncılık · 201538 okunma

·

122 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Samet Onur