Okunan kitap bir mesaj da vermeli. İstanbullu Elefteria da insanlık mesajı veren bir roman. Kitap Yurdu'ndan alırken yaşanmış bir hikâye olduğunu yorum kısmında gördüm. Sanırım kitabı da başarılı kılan yanı bu. Ama o kadar güzel anlatılmış ki. 1955 İstanbul'unu adeta yaşıyorsunuz. St.Antuan kilisesi, Çiçek Pasajı , İstiklal Caddesi'nde hissediyorsunuz kendinizi. 6-7 Eylül gecesi sokaklarda yaşananlar bir sinema gibi yansıtılmış. Yazarın dili çok yalın... Öyle ki kitabın başındaki mezarlık bölümünde sıradan insanların hisleri yer almakta. Hepimiz mezarlıkta doğum ve ölüm yıllarına bakarken bazı mezar taşlarında duygusallaşmaz mıyız? O yaşanmasaydı denen 2 gece de Türk ve Rum komşuların birbirlerine olan destekleri yansıtılmış kitapta. Ve cehaletin ırkçılığın kirli yüzü ortaya konmuş... Yapılan provakasyonların sonucunda masum insanların, -ki bunların arasında Türkler de var-, nasıl zararlar gördüğü ortaya konmuş. Tabelasında Doçent yazan doktorun muayenehanesi bile "bu gavur" diye yağmalanmış. Ya da Ermeni Surp Agop Hastahanesi önünde Rumlar kalleş diye bağırılması... O yıllara ait Zeki Müren'in Manolya şarkısı romana ayrı bir tat veriyor çünkü ana kahraman Elefteria'nın kızı Magnolia... Sonunu tahmin edemeyeceğiniz bir şekilde yazıldığında kitabın bitiş sayfasını çok başarılı buldum... Zevkle bir solukta okunacak, okunduktan sonra da sizi o günleri araştırmaya sevk edecek bir roman. İtalyancaya çevrilmiş olması da ayrı bir başarı... Yazarı ilk kitabında bu başarıyı yakaladığından dolayı kutluyorum...

İstanbullu ElefteriaKemal Yılmaz · Yeni İnsan Yayınevi · 201641 okunma

··

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meltem