Calvino'nun hayli deneysel, açıkçası herhangi iyi bir edebiyat okuruna "okumalısınız" diye de öneremeyeceğim tek çalışması. Deneysel kitaplar olmalıdır, severim, iyidir de, ancak Kesişen Yazgılar Şatosu'nun bunun yanında, hiç okur dostu bir metin olmama gibi bir sorununun olduğunu da düşünüyorum. Tarot kartlarından öykü kurma çabası içinde türlü yaratıcılık olanakları barındıran anlamlı bir çaba olsa ve Calvino'nun kitabında yer yer bu olanaklardan başarıyla faydalanılmış da olsa, özellikle kart-öykü kısmı geçişlerinin belirsiz ve vuruculuktan uzak olması kitabın anlatmak istediği şeylerin anlaşılmasını güçleştirmiş. Bir de, kitabın öykü içeriğini oluşturmak için sık sık kullanılan göndermelerin de okuyucu için fazla belirsiz, içine girilmesi zor olduğunu kabul etmek gerek.