Bir takım teatral hareketler
Yine Shakespeare, yine entrikalar, yine kılık değiştirmeler, yine aşk ve yine güzel bir komedya. Bir önceki incelememde ( #98665893 ) Shakespeare tragedyalarını, komedyalarına göre daha çok beğendiğimi belirtmiştim. Bunun en büyük nedeni tragedyalar hepimizin hayatı içerisinde yer alan konulara değindiği için hem gözümüzde canlandırmamız hem de anlamamız daha kolay oluyor. Komedyalarda ise gülebilmek için en azından sahne performansına ihtiyaç duyuyoruz. Bu oyunun da okumak yerine izlenmesi gereken bir oyun olduğu kanaatindeyim.
Oyunun hikayesinden bahsetmeyeceğim fakat değinmek istediğim bir karakter var: “Soytarı”. Shakespeare’in 
Kral Lear ve 
Othello oyunlarında da soytarı karakteri vardı fakat bu oyundaki soytarı biraz daha farklı. Hazırcevap ve komik olmasının yanında bilge bir soytarı.
Soytarı’dan alıntılar:
“Cahillikten başka karanlık yoktur.”
“Kelimeler oyunbazdır. Kelimelerin yüzü kara çıkalı, artık kimsenin sözü senet diye kabul edilmiyor.”
“Nedir aşk dediğin, yarına bırakma;
Şimdi sevişme vakti, şimdi gülüşme vakti;
Gençlik dayanıklı kumaş değil;
Tez yıpranır, gider elden.”
“Cüppe giymekle rahip olunmaz.”
“ Başını alıp gitme. Kavuşunca aşıklar, biter tüm yolculuklar.”
Shakespeare oyunlarını sevme nedenim tam olarak bu: İnsanlara, duygulara, ilişkilere ve hayata dair eleştirel tespitleriyle hem güldürüyor hem düşündürüyor. Shakespeare oyunlarının neredeyse tamamında dikkatimi çeken nokta: karakterler hislerini veya düşüncelerini net söylemeyip; bir takım teatral hareketlere, sinsiliklere başvuruyorlar ve sonunda kaybediyorlar. Her zaman net bir insan olmak çevremizdeki insanların canını çoğu zaman sıksa da, netliğe değer veren birisi olarak Shakespeare okumanızı tavsiye eder, keyifli okumalar dilerim.
··
267 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.