“Eğer Marksistsen,” diye bağırdı Michel Marty bizden birine, “Sürrealist olmaya ihtiyacın yok.” Tabii ki bu durumda Sürrealist olmayı vazife edinen biz değildik: “rölâtivist” isminin Einstein’in,
“psikanalist” isminin Freud’un takipçilerinin önünden gitmesi
gibi, bu isim de bize rağmen bizim önümüzden gidiyordu.
Buna rağmen, bir hata sonucu Komünist Parti içinde en istenmeyen entelektüellerden biri olduğumu kabul ediyorum.
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.