Güzelliğe hücum edenler içlerinde ve dışlarında güzelliğin en ufak bir eserini bile taşımayanlar ve güzel bir şey yapmaya asla muktedir olamayanlardır. Onlar böylece kendi mahrumiyetlerinin intikamını aldıklarını zannederler.
Sayfa 186
O eski ben yoktu artık. Onu geri getirebilsem, onunla konuşsam bile beni duymaz ve dediklerimi anlamazdı. Eskiden tanıdığım bir insan suretindeydi ama benden olmayan, benden bir parça taşımayan biriydi o. Dünya gözüme boş ve kederli bir ev gibi göründü. Göğsümde bir ıstırap dolanıp duruyordu sanki.
Sayfa 61
Okur Takip Önerileri
GK tekrar paylaştı.
Sevgili dostum
Öyle göreceğim geldi ki seni
Burnumda tütüyorsun…
Sayfa 37 - Dostum Samaripa’ya MektupKitabı okudu
Rabbim, bana çiçek açtırdın; yapraklarımı düşürdün. Yeniden çiçek açma ümidim yok mu Rabbim? Ertesi sabah erkenden, yüreğimin yatışması için ümit yok mu?
Sayfa 125
Zaman, arşınla endazeyle ölçülebilecek bir tarla olmadığı gibi, mille ölçülebilecek bir deniz de değildir; bir yürek çarpmasıdır.
Sayfa 191
Manastıra niçin geldin
Kendimi kurtarmak için.
Kendini kurtarmak mı? Neden? Kimden?
Tanrı’dan.
Tanrı’dan mı! diye bağırdı haham, kaygı içinde.
Peşimi bırakmıyor, tırnaklarını başıma, yüreğime, kasıklarıma
batıyor... Beni itmek istiyor...
Nereye?
Uçurumdan aşağı.
Hangi uçurumdan?
Kendi uçurumumdan.
Sayfa 143
«Topraksın, toprağa döneceksin, içindeki ruh uçup gitti, sana ihtiyacı yok artık, senin işin bitti. Beden, görevini tamamladın sen! Yeryüzüne sürgüne gönderilmiş ruhun inişine, birkaç güneş ve ay süresince kum ve taşlar üstünde yürüyüşüne, günah işlemene, acı duymana, vatanı olan cenneti ve babası Tanrı’ yı özlemene yardım etti. Beden, Başrahip’in sana ihtiyacı yok artık, yok ol!»
Sayfa 140