Bu ülkede, sahip olduklarını öne sürdükleri gibi bir özgürlük heralde var olamaz; yalnızca farklı özgürsüzlükler var, buradaki özgürlüksüzlüğün başka yerlere kıyasla daha az kati olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.
Yalnız kaldığımda, anlıyor musun, ve her şeyi anımsadığımda, işin en kötü yanı, insanın bütün bunlara tek başına gülememesi, gülse bile kötü kötü, acı acı gülüyor, öyle ki, daha sonra aynı şeyleri düşündüğünde ağlamaya başlıyorsun.
Bir insanı, ya da en azından onun ruhunu öldürmenin çeşitli yolları vardır, bunu dünyadaki hiçbir polis anlayamaz. Bunun için bir tek söz yeter, doğru anda açık yürekli olmak yeter. Bir gülümseme yeter. Bir gülümsemenin ya da suskunluğun öldüremeyeceği insanı görmek isterdim.
Ölümden
Ölmekten
Değil korkumuz
Daha güzel bir dünya
Yaşanılır bir vatan
Diye başlarken şarkımıza
Vurulup kahpe tuzaklarda bir geyik gibi
Düşmek boylu boyunca
Cepte vergi makbuzumuz
Bundan işte korkumuz
Canım oğlum
Güzel yavrum
Gözümün ışıltısı
Bundan kaygumuz!
Ne kaybedersen et önemli değil; çünkü kaybettiklerini yeniden kazanabilirsin. Yeter ki kendini kaybetme, bir daha kazanamazsın. Bu acı gerçeği bilsek de her an kazandığımız şeylerle birlikte, bir daha kazanamamak
üzere kendimizi kaybediyoruz, hem de hiç ayrımsamadan… iyi ki ayrımsamıyoruz; yoksa insanların acıyla haykırışlarının yarattığı titreşim dalgalarıyla dünyamız yıkılırdı.