Önceleri sadece hastalıktan ölürdük .Bir yaşlı adam ,bir hasta ,bir bebek şimdi ise bizi yok eden kalaşnikoftur ve kurbanları sayısız.Bugünlerde olduğu gibi ölmezdik biz. Barış içinde yaşardık , kavgamız öldürmezdi...
Bir yangın ormanından püskürmüş, genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı, sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri, aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan, ortalık karardı
İşte taze ikindi güneşim.
Pencerelerde küçük sarışınlar,
Her şey iyi, her şey sade
Anlıyamıyorum şu iç sıkıntımı.
Yaşamak dersen yaşamak,
Sarhoşluğum sarhoşluk.
Ah! hatırlamak olmasa eski günleri
Sen her zaman oturduğun koltukta arkana yaslanmış,bana her zamanki gibi bakıyordun.Demek ki bir şeyleri kontrol etmeyi ya da bir şeyleri yokmuş gibi yapmayı öğrenmiştin.