Tevazu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti.
Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte...
Sayfa 60
Gövdemizde çiçeklenen ne varsa, kalbimizde yaprak dökmektedir aynı anda
Sayfa 52
Okur Takip Önerileri
Yalnızlık, ah o canımızla çerçeveli kapımız, penceremiz. Ey anıların dalsız göIgesiz günbatımı... bilmem ki bir gün açılır mısınız zamanın gök bahçelerine
Sayfa 18
Ama insan hayatında, çok az şey insanın istediği gibi oluyordu.
Sayfa 162
İntihar, akla düşen bir damla asittir. Onunla yıkanmasını bilmeyen delik deşik olur ve erir. Bu yüzden intiharın eşiğinden dönen yoktur. Oraya varan orada yaşar. Oraya varan orada ölür.
Sayfa 98
Biz, yerçekimiyle dünyaya zincirlenmişiz. Kim bilir nereden kovulduk? Cennetten mi? Hiç sanmıyorum! Hem de hiç!
Sayfa 17
Yalnız kalmadan hakiki mutluluğu bulmak mümkün değildi.
Sayfa 51
Hayat can sıkıcı bir tuzaktır. Düşünen bir insan olgunluğa eriştiğinde ve tam bir bilinç kazandığında kendini istençsiz olarak sanki çıkışı olmayan bir tuzağın içindeymiş gibi hisseder.
Sayfa 23
Her insan ayrı ayrı ele alınırsa birer vicdan, birer şuur sahibi görünür. Fakat insanlar kitle halinde, bireysel faziletlerinden bazılarını kaybediyorlar. Kör, muhakemesiz ve insafsız oluyorlar. Herkesin derdinden kendilerine sırf eğlence çıkarmaya bakıyorlar.
Sayfa 177
