Bir tanem...
Bir tanem son mektubunda başım sızlıyor
Yüreğim sersem, diyorsun
Seni asarlarsa, seni kaybedersem, diyorsun yaşayamam
Yaşarsın karıcığım, yaşarsın
Kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda
Yaşarsın kalbimin kızıl saçlı bacısı
En fazla bir yıl sürer yirminci asırlılarda ölüm acısı...
Ölüm bir ipte sallanan bir ölü
E bu ölüme bir türlü razı olmuyor gönlüm
Fakat emin ol ki sevgili
Zavallı birinin tüylü siyah bir örümceğe benzeyen eli
Geçirecekse eğer ipi boğazıma
Mavi gözlerimde korkuyu görmek için boşuna bakacaklar nazıma.
Nazım Hikmet Ran
Asra yemin olsun ki, İnsan mutlaka ziyandadır. Ancak iman edenler, salih amel (iyi işler) işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye eden ve sabrı tavsiye edenler bunun dışındadır.
Bir toplumun en büyük zenginliği şüphesiz ki o toplumu meydana getiren fertlerin ahlaki değerleridir. Bu değerler, toplumun omurgası niteliğindedir ve her birimizin hayatını doğrudan etkiler.
Okur Takip Önerileri
Zihinsel bir uğraşı içermeyen boş zaman ölümdür ve diri diri gömülmektir.
Arthur Schopenhauer
Karıncayı bile incitmem deme.
Bile'den incinir karınca;
Söz söylemek irfan ister,
Anlamak insan.
Fuzuli
Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.
Yollar uzun, yollar ince
Yol kısalır aşk gelince
Yat kurban ol İsmail’ce
Bıçak senden incinmesin.
Burdayım de ararlarsa
Doğru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.
İl göçsün göçtüğün vakit
Yol yansın geçtiğin vakit
Suyundan içtiğin vakit
Kaynak senden incinmesin
Toz konmasın sakın sana
Hakkı geçer halkın sana
Gücenmesin yakın sana
Uzak senden incinmesin.
Abdurrahim Karakoç
Herşeyin bir zamanı var,
Yaşamanın,sevmenin hatta ölmenin bile.
Aslan Akbey
Dinde zorlama yoktur, insan özgürdür elbette!
İsteyen bu dünyada pişer, isteyen ahirette.
Necip Fazıl Kısakürek
Şimdi, şimdi seni düşünüyorum
Cebeci yollarında rüzgarlar esiyor, serin
Paramparça düşmüş gönül ufkuma
İki yıldız gibi gözlerin
Gel Ey ciğerime saplanan hançer
Gel ey yüreğime oturmuş kurşun
Göçmen kuşlar gibi çok uzaklardan
Gel artık
Ne olursun
Yavuz Bülent Bakiler
Çiçek solarken kendi sapına eğilir. Bilirsin, yalnızlık budur.
Sezai Karakoç
Dalından koparılan yaprak gibi
Savruluyorum oradan oraya
Ayaklarım yere basmıyor, basamıyor
Yorgunluktan, miskinlikten
Haykırıyorum!
Bağırıyorum
Ağlıyorum içten içe!
Görenim var ama gözlerde perde
Yalnızım! Ama ne çare
Yüreğimdeki kor ateşe
Kimse değil, ben ağlıyorum.
Aşık değilim!
Maşuk değilim!
Mecnun hiç değilim
Bir garip yolcuyum
Savruluyorum oradan oraya...