Sabitlenmiş gönderi
Bir bireyi bazı farklılıklar ve tuhaflıklar meydana getirir. Bunları bastırmak ve birey kişiliğini kaybedene dek bilindik kurallara uymak insan doğasına aykırıdır... Hayat, bu harika hayat, bir başkasının kurallarına uyarak yaşanmaz. Aynı istek ve tutkulara sahip olduğumuz doğrudur, ama bunlar farklı şeyler için, farklı şekillerde ve farklı zamanlarda baş gösterir.
Sonuna kadar kendi hayallerinizin peşinden koşun, yoksa dışarıdan gelen melodileri duyar ama asla kendi müziğinizi çalamazsınız.
Sayfa 36Kitabı yarım bıraktı
Okur Takip Önerileri
Düğünler, doğumlar, özel günler, şölenler, ritüeller dünyanın çirkin yanına tahammül edebiilmenin ne kadar kıymetli bir yoluymuş meğer.
Acı dediğin taş, insan dediğin su gibidir aslında. Taşın üstünden kayar gider, toprağa karışır. Taşa her vurduğunda acır canın. Ama toprakla buluştukça acın azalır. Topraktayken acıdan eser kalmaz. Su toprağı yaşatır, toprak suyla bereketlenir. Anlıyor musun sen beni? Acıdan sonra bir bakmışsın ki o toprakta ne çiçekler, ne hayatlar dirilmiş. O toprakta, o acıdan sonra ne çok varlığa can olmuş o su. Ama su deyip geçme; o su, taşı bile aşındırıp yıpratır. Sen şimdi ne kadar güçlü olduğunu öğreneceksin.
Gidebilmek özgürlüktür. Özgürlük ise zenginlik! Parayla kazanılan zenginlik esaretten başka bir şey değildir.
Ölmekten değil, yaşamaktan korkmamaktır kahramanlık.
Her giden döndü, mutlaka döner; bir kere yola çıkanın bir daha kapanmaz bavulu.
İnsanın fıtratında vardı bu. Özveri, ödün, hatır için dediğin... Hepsi vadeli yatırımlardı. Kiminde çok kazanıyor, kiminde kaybediyordun işte.
Gerçek çok boyutludur. Yerinden kıpırdamadan gerçeği göremezsin, gördüğün sadece senin baktığın yönüdür.
İyi hatıralar bırakanlar bir yere gitmez. Hatırasını bıraktığı insanlar da gidene kadar, onlar hep aynı yeri korurlar.
Göç etmek bir tercihtir. Mülteci olmaksa kaderin, kurbanını sürüklediği bir mecburiyet...
Bizim toplumumuz köy kökenli bir toplumdur ve başlarında bir ağa olsun ister;kendini yönetecek insanı seçerken bile birinin ona"şunu seç"demesini bekler.
Yaralar kaderin ayak izidir. Onlardan utanamazsın. Saklayarak yaşayamazsın. Konuştuğumuz gibi, onlardan altın kabuklar yapmalısın.