lisân–ı hâl
@hande_nur
Göğsümde bir küçücük derya buldum
Kabına sığmaz bir ceylan yoldaşım.
- Zarifoğlu
#189727523
#33349939
#190874766
3230 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
lisân–ı hâl tekrar paylaştı.
Bir âlem: Ötenin çok ötesinde.
Kimseler görmese, gidip diz çöksem;. Ağlasam caminin bir köşesinde...
Cebeci Câmii'nde Kur'an okunur.
Ve büyür içimizde bir bilinmez yerimiz.
Türk dünyasında İmam-ı A’zamlar, İmam-ı Maturidîler, İmam-ı Buharîler, Büyük mutasavvıf Ahmed Yesevîler, İmam-ı Gazalîler Nizam’ül-Mülkler, Mevlânalar, Yûnuslar Hocazade Efendiler, İmamı Birgivîler, Ahmet Cevdetler... gibi din uluları yetişerek, kitaplığımıza binlerce cilt değerli eserler kazandırdılar, yeni ihtiyarlara, yüce dinimizi mecrasından saptırmadan, çözüm yolları buldular, devletimizi ve milletimizi «devrin en ilerisine çıkarmayı» başardılar. Türkler, İslâm’a hizmet eden en büyük millet olma sıfatını gerçekten hak etmişlerdir. (...) Bugün, yukarıda adlarını saydığımız, büyük cedlerimizin kitapları, kitaplıklarda küflenirken ve genç nesiller, çeşitli tertiplerle bu kitapları okumak ve anlamak imkânlarından mahrum edilmişken, piyasada ne idüğü belirsiz kişilerin kitap ve yazıları dolaşmaktadır.
Sanki Türk Milleti yeni «ihtida etmiş (Yeni Müslüman olmuş) gibi «nevzuhur» sahte müçtehitlerin kitapları genç nesillerin ellerine veriliyor. Maalesef ülkemizde Ibni Teymiyye, Abdülvahab gibi sapıkların fikirleri, Farmason Cemaleddin-i Afganî, Muhammed Abduh’un görüşleri, yine masonların kontrolünde bulunduğunu önceden bildirdiğimiz «Müslüman Kardeşler» teşkilâtına bağlı yazarların kitapları veya İran’dan kaynaklanan «Fars Emperyalizmine» ait eserler «din adına» okunmaktadır.
Sayfa 95
Nihayet, Türk, İslâmiyet ile o derece kaynaştı ki, Avrupalı, İslâmiyet’e, «Türk’ün Dini» demeye başladı. Daha sonra imparatorluğumuzu yıkmak isteyenler, bu sefer yüce dinimize «Arap’ın Dini» diyerek, güya millî hislerimizi rencide ederek bizi, yüce dinimizden soğutmak istemişlerdi. Oysa, yüce Peygamberimiz bu «İlâhi dini» Arap bedevilerine kabul ettirmek için ne kadar zahmet çekmişlerdi.
Hiç şüphesiz, İslâmiyet, şu veya bu «kavmin» dini değildir. O bütün insanlığın haysiyetini kurtarmak için, Allah’ın «âlemlere rahmet olarak» gönderdiği âlemşümul ve ilâhi bir dindir. Her ırk, kavim ve her fert karakterini ve şahsiyetini kaybetmeksizin bu dine girebilir.
Sayfa 94
Okur Takip Önerileri
Müslümanlar, sevgili Peygamberimizin ve kâinatın efendisinin «ahlâkı ile ahlâklanmaya» çalışırlar, ona benzemek için çırpınırlar. «Ufuk insana» doğru yol almaya, yani sonsuzluğu kucaklamaya özenirler. Gerçekten de O’na yaklaşmak insanlığa yaklaşmak, O’ndan uzaklaşmak ise mahvolmak demektir.
Sayfa 92
Sevgili Peygamberimiz ve O’nun yüce kadrosu olan Sahabiler, bütün hayatları boyunca, mazeretleri olmadığı müddetçe, daima iki öğün yemek yemişlerdir. Bu «sünnet» gerek Selçuklu ve gerekse Osmanlılar döneminde Türkiye’de de yürütülürdü. Hâlâ, birçok kasaba ve köylerimizde bu «gelenek» devam etmektedir. Eskiden üzerlerine güneş doğmayan Müslüman-Türk çocukları, sabah namazından sonra ağzına bir kaşık bal veya benzeri bir tatlı alır mesaiye öyle gider, kuşluk saatinde ilk yemeği yer, öğle namazına kadar çalışır, namazdan önce biraz uyur (kaylûle yapar), hemen sonra abdest alıp namaz kılar, tekrar çalışmaya başlar, gölgesi iki boy oluncaya kadar çalışmasına devam eder, paydostan sonra ikindi namazını kılar, biraz dinlenir ve akşam yemeğini yerdi. Yemeği takiben akşam namazını kılar ve yatsıyı bekler idi.
Sayfa 86
İslâmiyet’te îman; ilmi, amel ve ihlâsı gerektirir. İlim, İslâmiyet’i dosdoğru bilmeyi; amel inançlarını yaşamayı; ihlâs ise samimî bir aşk ve vecd adamı olmayı, her türlü gösteriş ve riyadan uzak olarak dini heyecan duymayı ifade eder.
Sayfa 74
İslâmiyet, Allah ve Resûlü’nün dinidir. İnanan herkese açıktır.
Her renkten, her milletten, her sınıf ve zümreden bir insan, hiç kimseden müsaade almaksızın ve bir merasime tabi olmaksızın bu dine girer. Hiç kimse, bir Müslüman’ı dininden «aforoz» edemez.
İslâmiyet ne bir meslek, ne de bir partidir. O, bütün müminlere -şartları içinde- aynı sorumlulukları yükleyen Allah ve Resûlü’nün yoludur.
Sayfa 70
Türk-İslâm Ülküsü, Türk Milleti’ni İslâm’la, İslâm dinini Türk Milleti ile güçlendirmek ve yüceltmek demektir.
Sayfa 65
İslâm’da tasavvuf, şeriata aykırı düşmek demek değildir. Şeriat ve tasavvuf, İslâm’ın dış ve iç nizamını ifade eder, bir bütünlük halinde insanı «dıştan» ve «içten» kuşatır. İslâm, bunların aykırılığı üzerine değil, ahengi üzerine kuruludur.
Tevhidin sırrı «kelime-i şehadettedir»
Sayfa 63
İmam-ı Âzam Hazretlerinin buyurdukları gibi «söz, ancak kalpten gelince kalbe tesir eder».
Sayfa 53
İlim, insan şuurunun şanlı aydınlığında yoğrulur. Bu sebepten insan şuuru, kâinatın içine asılmış, en gerçek aydınlık kaynağıdır.
Sayfa 43
İnsanın Açlığı
... fizyolojik ihtiyaç olmadığı halde, «ısrarla, yemek yemek arzusu» tarzında ortaya çıkar. Genellikle sevgiye doymamış, kendini devamlı bir tehlike içinde hisseden birçok insanda bu durumu gözlemek kolaydır. Günümüzde, bu hastalığın kitlelere de sirayet edebileceğini görüyoruz. Manevî boşluğa yuvarlanan «insan gruplarında» bir «tüketim tutkusu» tarzında ortaya çıkan durumun gittikçe genişlemekte olduğunu da müşahede etmek kolaydır. Materyalizmin doğurduğu manevî boşluğu, «din ve iman karın doyurmaz» sözü ile maskeleyerek korkunç bir tüketime, madde tutkunluğuna «vadiler dolusu altın verseniz yine vadiler dolusu altın istemek» kaprisine kapılarak telâfi etmek isteyenleri, madde ile doyurabilecek misiniz?
Sayfa 41
İnsan, maddî ve manevî varlık ve değerlerle kendini tamamlamak isterken, kendindeki eksikliği daha fazla keşfetmekte, «psikolojik açlığı» derinleşmektedir. Böylece, sonsuz, tükenmez ve mükemmel olan Mutlak Varlığın farkına varmakta, O’nu özlemeye başlamaktadır. Kendini, «ten kafesine» kapatılmış hisseden insan idrak ve zekâsı, kendi fâni, sınırlı ve izafî varlığını yırtıp aşmak istemektedir...
Sayfa 39
Orucun asıl gayesinin şehveti kırmak ve kalbi temizlemek olduğunu bilen kimse, kalbini kontrol etmelidir.
Sayfa 204 - Aydın Yayınevi
