Özcan
@hayatkisakitapcok
Araştırarak okumayı seven biri
Öğretim Üyesi
511 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ömrümden ôteye taşıdığım çocuk ... Ya sen bu ülkede doğmasaydın, ya ben aşkı herkes gibi bilseydim.
Gittiği en büyük uzaklık evinden işi olanlara, ne aşk, ne özgürlük, ne barış anlatılabilirdi.
Koro halinde susuluyordu ve yalnızca yüksek sesle konuşanlara inanır olmuştu insanlar. İncelik yalnızlığa dönüşe dönüşe bitmişti.
Okur Takip Önerileri
Alışkanlıklara yenilmedim ben, seni bir alışkanlığa dönüştürmek istemedim yalnızca.
Bütün hapislerin penceresi yaptım seni.
Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep.
Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben.
Büyükanneler ve büyükbabalar, torun sahibi olduklarında ölüme karşı kazandıkları ikinci zaferi kutlarlar, o yüzden çok severler torunlarını.
Birileri istemene gerek yok, sadece kalbini açacaksın. Gönlüne bir sallanan sandalye yerleştir, bir dolaşmaya çık, bak göreceksin, kısa sürede o sandalyeye bir kadın oturacak.
Hayat dediğin bir çemberdir ve insan yaşlılıkta köklerine döner.
Emekli olmadan başladık, ne mutlu...
Doksanlı yılların ortasında emekli oldu ve nihayet alıp da kapağını bile açmadığı bütün kitapları okuma fırsatı buldu.
Dinin tesellisi olmadan kederin daha uzun ve daha sert olur.
Mutluluk, diye düşündü, zamanın akmasını kolaylaştırdığı için hafızada daha az iz bırakıyor.
..."Neden onu hastaneye veya huzurevine götürmüyorsun? Orada daha iyi bakılır. Seni tanımıyor nasıl olsa artık" diyerek karşı çıkınca babası "Ama ben onu tanıyorum kızım"...
Gerçek şu ki, yenildim ben. Yenildim ama, yalnız bırakıldığım için yenildim, başka bir nedenden değil. Bana hiçbir şey öğretilmedi. Ne uyanık davranmak, ne de sabırlı olmak; hiçbiri.
