Kendinde nice savaşlar, kendinle nice mücadeleler vereceksin..
Tüm faniliğinle zafere vasıl olursan, artık "olmaklığın" şuh lezzetiyle haller içinde haller, makamlar üstünde makamlar tutarsın..
Lakin kendinde yenilir,
ahdini ve cehdini yitirirsen; bu "yol"da yitmenin ve gitmenin eşiğinde müzmin bir gurbeti, varlığının her katresinde daha derin daha ağrılı hissedeceksin..
Evet,
Yenilmek; başa dönmektir
ama sen,
başa da dönemezsin..
Nice hikayenin nicelere savrulduğu,
ân'ın âna evrilip bilinmezliğe büründüğü bu âlemde
"kendilik" muradın,
Muradın nasibin olsun..
Gidilecek yolda belki yol bitmez ama yönü doğrultamazsak nereye doğru gidileceğini de bilemeyiz...
insan için önüne çıkan bütün yollar yürünebilir yollar ise
"o insan, artık kaybolmuştur."