Böyle "deyivermelerim" var; katran olur şifa olur bazan kendime..
Pazar yeri burası,
ve burada herkes bir güzelliğin izinde,
ona sahip olmanın onu tüketmenin derdinde..
Göz ve el, akıl ve sadır kendini o nahifliğe katmanın, o olmanın sancısında..
ama bu; çürütmekten, çürümekten başka bir halin izharı değil..
Esef ki dünyadan böyle geçiyoruz..
..değil mi koyu bir karanlık olarak üzerimize salınan;
"Çağların en kötüsü cehd zemininin kaybolduğu, düşünce yolculuğunun kesintiye uğradığı ve mükâşefe kapısının kapandığı ve müşahede yolunun tıkandığı çağdır."