H. İhsan Sönmez
@hihsansonmez
Görüntünüz; size el uzatmıyorsa; aynanın kırılma vakti gelmiş demektir.
yazar
Kocaeli Değirmendere
17 okur puanı
Ocak 2014 tarihinde katıldı
İyi bir kitap başkalarının hayatını hayalinize, hayalinizi de geleceğe bağlar.
Kimonolu kadın
söylemesi yalan mistik doğrudur
aşkın bıraktığı boşluğu çoğunlukla tanrı
ara sıra şeytan doldurur
insanoğlu çok derin bir varlıktır. Ben Tanrı olsaydım bu kadar derin yaratmazdım.
Ivan Gogol
Okur Takip Önerileri
Hırçın Yelpaze
yıldızlar, onlar kadar uzak
parlak değil her can
gece olduğunda
duygularımın pür bahçesine
bir kıvılcım düşer
tutuşur birdenbire hayalim
saatlerin hırçın yelpazesiyle
yayılır ateş
Sevdiğinizi öyle bir dille söyleyiniz ki:
Sevilen, bir mucizenin varlığına inansın.
Su Yeşili
Sevgi ve aşk, sevgisizlik ve duygusuzluk ikliminde aranarak bulunacak şey değildir. Kişinin kendi derinliğinde yine kendisinin bulduğu ender bir elması sanatçı titizliğinde ruhunda işlemesidir. Değerini ancak ona o emeği veren bilebilir.
İklimya
tanrının şarkılar söylediği belen
beni doğuran yeryüzünün yolcusu
öğrendim toprağa düşünce
annemin ilkbahar olduğunu.
...
duygular özgürlük ve esaretin paradoksunda
direncinde zincirine vurulur iki yüzlü janus'un...
kim bilir belki de tacitusun dediği doğrudur
incinmenin karşılığını vermeye hazırdır insan
iyilikten çok...
his
Düşkıran Sarkacı
Değişim geçiren bireyin psikolojik ve sosyal gerçekliğini çarpıcı bir kurguyla anlatan bu romanda insanın psikolojik derinliğine dokunacak, hayatı çıplak görebilmek için bakış açınızı güneşin eliyle sileceksiniz. Düşkıran Sarkacı dostlara, arkadaşlara, okurlara ve kitapseverlere emanet.
“Tüm kitap marketlerde ve internet kitap satış noktalarında”
TANITIM BÜLTENİ
İyilik ve kötülük algısı sürecinde içgüdülerin müphem boşluğunda salınan psikolojik kırılgan bir sarkaçtan söz etmek mümkündür. Varlık ve yokluk ikileminin yarattığı bu sarkaç, öne doğru salındığında kişi kendisi arkaya doğru salındığında öteki kişi olabilir.
“Düşkıran Sarkacı” doğal iklimini yitiren genç İsmail'in değişim serüveninin, kazanma hırsının, toplumsal konumunun ve güçlü olma tutkusunun ayna arkasıdır. Kişiliğini yaşadığı toplumun karanlık yüzüyle özdeşleştiren, şiddeti içselleştirerek, baskıcı, sevgisiz bir eş ve babaya dönüşümünün romanıdır.
Ne yapılmayacağını bilmek geçmişle, ne yapılacağını düşünmek gelecekle ilgilidir. Büyümemek, hayatı kirletenlere karşı direnmektir. Aile içi şiddet ve geleneksel önyargılarla mağdur edilen, parçalanan kişiliğinin yarattığı hezeyanla intikam ateşiyle yanan ve anne katili olan küçük Burak'ın sarsıcı öyküsüdür. Buğulu bir pencereden birey ve topluma bakan ”Düşkıran Sarkacı”nda hayatı çıplak görebilmek için bakış açınızı güneşin eliyle sileceksiniz.
Küçük büyücü
ah bu yağmurun kokusu yok mu?
tenime sinen miski amber kokusu
suyun akışı, rüzgârın nihaventi
gözlerinde esaretin derin bakışı
inatla çarpışan iki gecekondu ışığının
kederleri yakışı, ateşin keyfedişi.
ruhumun muhteşem dansının
efkarlı başımı sessizce mest edişi
kalp yüktür insana aşka mülk değilse
kalbimin derin özlemle
İnsan, sancılarıyla beslediği sözcükleri vermeli toprağa değil mi? Vermeli ki kalbimizde başlayan ilkbaharda, sonbaharda sevgi çiçeklerine dönüşebilsinler. Çiçekler yoksa bahar da olmasın yoksa yanlış mıyım?
Veresiye Öykü
İlkokulda poşet satmaya başladı. Kollarına geçirdiği poşetleri akşama kadar sattı. Kazandığını korkusundan akşama kadar yedi. Eve boş döndü.
Simit sattı. Akşama kadar kazandı. Kazandığını eve gitmeden bitirdi. Seyyar satıcılık yaptı. Cebindeki parayı akşama kadar tüketti.
Peki neden eve para götüremiyordu?
Babası “Okuyacaksın, senin
Bir şehrin hikayesi
...
evrenin dişiliğinde gördüm seni
kederi doğuran hayatın annesiydi
insan kabında umutları yoğuran
gözlerden uzak bir romanın içinde
faili meçhul sokak şiirlerinde belki
"ben varım" yörüngesinde bir kadının
denizler gökyüzüydü, gökyüzünde sular
kar taneleri dönüşürken çiçeklere
kuş tüyü hırka giyindim aşkı
yüreğimde senden bir rüzgâr
erik çiçeği, orman gülü, nar dikeni
seninle ben oldum bahara karıştım bella
h. ihsan sönmez
Kadınların ikinci sınıf olduğu bir ülkede; cahil sayısı, hayvan sayısının üç mislidir.
his
Yaşam eskiyince, hurdaya terk edilir en güzel düşler.
his
Çok büyük acılar; ölmekle gülmek arasında bir farkın olmadığını öğretir insana.
H.İhsan Sönmez
Rüya Kanunu
ne o beni tanıyor
ne de ben onu
bir kez rüyada gördüm
geceyi gülümseyerek böldüm
gözleri öyküydü
yüreği şiir
saçları karmakarışık roman
unutmadan yazabilmek onu
aklıma veryansın oldu
bir kadını görmek yürek boyu
serseri gibi
……………..çılgınca
……………………….deli dolu
ne o beni tanıyabildi
ne de ben onu...
h. ihsan Sönmez
Köpükler Valsi
ay çarpsın ki bıraktım kendimi geceye
çiçekler dirilirken mahmur yeryüzü
bolivyalı bir asinin dağları
sevdiği gibi sevdim seni
doğacak günün haberi olsun
gözlerinin elime çizdiği coğrafya gizli
benliğimi savuran bozkır ülkesi düşler
tanyeri kavuşmamışken İstanbul'a daha
bakır renkli yerlinin meksika perisini
sevdiği gibi
Kim ki sallar salıncağımızı, ikimizde tek ruh
çocukluğunu yitirmiş bedenlerde niçin ötekileriz
his
Düşlerin Çağrısı
Bir kaç taşın arasından kendi geçişini izleyebilmek için
yol varmayı bitiremez hiçbir zaman
- Octavıo Paz-
Düşlerin çağrısı
Sözcükler yanardı. Çığlık, tamtam
Bella
gemiler geçiyor
çiçekler ülkesinden bella
yüzümde su yeşili
gülümsemenin
dudaklarıma konan
mavi sıcaklığı var.
nehirim dönüşsem
birdenbire durgun göle
Son İda
Kalabalık içinde yaşayan bir kimsenin yokluğunu şehir nereden bilecekti. Gideceğin yer yoksa, cebin astarına saklanan, yol bitince anlamını yitiren yolcu biletiydi insan. Hiç önemsenmeyen buruşturularak çöpe atılması kaçınılmaz bir tanık.
H. İhsan Sönmez/Son İda
Öpme hayat
üstüne söz yazarım suyun
senden geldim sele döndüm
bir ten kaldım çıplak selinti
sevinçler ki küçük cüceler
berduşluğum aşkı düşündükçe;
dün güzeldi soyludur bugün
dokunsam yarına tükenecek gücüm
şah damarıma ha gayret tutunuyorum
aklımı çağıran iki gözüm eyvah
dalgın söğüt dalının var ki dudağı
döndükçe anılarımı yekten öpüyor
sevmesine sev de beni; öylesine öpme hayat
H. İhsan Sönmez
Keskin Su
düşürme o gülümsemeyi yüzünden emi
çelme takan çok olur iyilik bulvarında kişiye
bir kağıt toplayıcı gibi her gece
karıştırırlar acılarının kutusunu
sevincin kristal yüreğindir
kör değildir gözüm
taşa çalanım olma
Sevdiğinizi öyle bir dille söyleyiniz ki:
Sevilen, bir mucizenin varlığına inansın.